چند روزی شده که مادر ما بیمار است            بین بـسـتر بدن بی‌رمـقـش تب دار است

خواب در پلک ترش نیست، خودم دیدم که            سر شب تا سحر از درد کمر بیدار است

رنگ در چهره ندارد، به جز آن جای کبود            روی زرد است و پُر از غصه و حالش زار است

در دعای سحرش روضۀ "عجـل" دارد            طاقـتـش طاق شده، منـتظـر دیدار است

گـر چه در بـسـتـر بی‌حالی خود افـتاده            مقـتـل مـادر مـا بـیـن در و دیـوار است

سیـنه‌ام شـد سپـر شیـر خـدا، شکـر خدا            بر لبش، شکرِ چنین لطف، هزاران بار است

آخـر کـار، در آن غـسل عـلی می‌فهـمد            بـه روی بـازوی او هـم اثـر آزار است